Friday, October 18, 2013

Talumpati: "Ang Kahalagahan ng Ating mga Magulang"

Kahalagahan ng Ating mga Magulang
                                                               ni Alyssa Marie Dichoso

        Gaano ba kahalaga ang ating mga magulang sa ating buhay? Naiisip niyo ba kung paano mabuhay ng walang kinagisnan at kinalakihang magulang? Alam niyo ba na napakahalaga ng ginagampanang papel ng ating mga magulang sa ating buhay, dahil sila ang humuhubog at lumilinang ng ating pagkatao. Sila rin ang nagsisilbing gabay natin kapag tayo ay nagkukulang at sa t’wing may dumarating na pagsubok sa ating buhay. Marahil sa buhay nating mga kabataan ngayon, dumadami na ang mga kabataang hindi na marunong gumalang sa kanilang mga magulang o kaya’y nalimutan na kung papaano maging magalang. Ito ay marahil karamihan sa mga kabataan ngayon ay hindi na nagagabayan ng kanilang mga magulangdahil bihira nang magkita o kaya’y dahil sa sobrang malapit nila sa kanilang magulang ay parang kabarkada na lamang sila kung makipag – usap. Hindi na marunong gumamit ng “po at opo.” Kung maibabalik lang ang panahong lumipas bago pa tayo magkaroon ng isip. Ang ating mga magulang ang siyang naghirap para lamang tayo’y mapalaki ng maayos at tayo’y mapag – aral sa isang maayos at disenteng paaralan; sa bawat panahong nagdaang inalagaan nila tayo, kahit minsan ay hindi nila tayo pinabayaan at kahit kailan hindi sila napapagod magbantay para sa ating kapakanan. Kung minsan na nga lang, halos isusubo na nila ay ibibigay pa sa atin dahil hindi nila tayo kayang tiisin. Kahit ano ay kanilang ibibigay para lang tayo’y maging masaya.

          Isipin ko pa lamang ay bumubigat na ang loob ko, paano kaya kung mawalan ako ng magulang? Iniisip ko pa lang ay parang hindi ko na kayang isipin. Sobrang hirap. Kapag iyon ay nangyari, wala ng mag – aalaga, mag – aasikaso, wala ng magagalit tuwing makakagawa kami ng maling bagay, wala na ring manenermon sa amin kapag ginabi kami na pag – uwi at higit sa lahat wala na ring magsasabi sa amin ng “ingat ka anak.” Di ba ang hirap isipin kung wala ng gagawa at magsasabi sa atin ng bagay na ito. Lalo na kung nasanay tayong ginagawa ito sa atin ng ating mga magulang. Di ba nakakalungkot isipin kapag nangyari iyon sa ating buhay. Huwag na nating hintayin na mangyari ito sa atin.        Kung kailan huli na ay saka pa lamang natin sila pahahalagahan? Magpasalamat tayo sa kanila dahil palagi silang nandiyan sa ating tabi at palagi nila tayong ginagabayan. Ibinigay na nga nila lahat sa tain, hindi lamang mga material na bagay kung hindi pati ang mga bagay na lubos nating kailangan, ang pag – aaruga at pagmamahal nila sa atin. Lubos akong nagpapasalamat sa Poong Maykapal dahil sila ang aking naging mga magulang. Di man ako perpektong anak, lahat gagawin ko para lamang masuklian ko ang pagmamahal na ipinaramdam nila sa akin at gusto ko ring makabawi sa lahat ng nagawa nila para sa akin.

          Kaya ngayon, habang kapiling pa natin ang ating mga magulang, ipadama na natin sa kanila kung gaano natin sila kamahal at kung gaano sila kahalaga sa ating buhay. Tayo din ay magpasalamat sa lahat ng ginawang pagsisikap ng ating mga magulang para mapaganda ang ating buhay. Sabihin natin sa kanila na paglilingkuran natin sila hanggan sa kanilang pagtanda at magpapasalamat tayo dahil sa kabila ng ating kakulitan at mga nagagawang pagkakamali, hindi pa rin nila tayo kayang pabayaan.


          May kasabihan nga tayong “ang anak ay maaring magkaasawa ng higit pa sa isa subalit ang magulang ay iisa lang at walang pwedeng pumalit...”

No comments:

Post a Comment